Ondernemersverhalen: Henry Louwdijk

,,Als mensen hier binnenkomen dan zien ze altijd de shirtjes wel hangen”, begint Louwdijk zijn verhaal terwijl hij naar twee ingelijste shirts wijst van FC Zwolle en BV Veendam. ,,Dan zeggen mensen weleens ‘hé, jouw naam staat er ook op’. Ik zeg dan op mijn beurt ‘dat ik dat ook een paar jaar heb gedaan’. De één weet wel dat ik profvoetballer ben geweest, de ander is totaal verrast.”

Geen vetpot

Eén ding hebben de meeste mensen volgens Louwdijk wél gemeen. ,,Bijna iedereen denkt dat ik bakken geld heb verdiend in de voetballerij. Ik had een prima salaris, vergelijkbaar met iemand die op kantoor zat en ook een prachtige baan natuurlijk, maar rijk werd ik er niet van. Wel ben ik altijd zuinig geweest op mijn geld. Ook wetende dat ik nooit financieel onafhankelijk zou worden door de voetbal. Het is naïef om te denken dat dat wel kan, zeker in die periode was het geen vetpot.” Louwdijk verwijst naar de periode rond de eeuwwisseling, toen hij als tweede doelman in Zwolle actief was. ,,In die tijd had je eigenlijk ook alleen maar een eerste keeper en een tweede keeper. Tegenwoordig wil iedere clubs drie keepers hebben, waarvan twee op de bank. Die tijden zijn veranderd. De budgetten trouwens ook.” Het jaar voor het kampioensjaar (2002 red.) heb ik hier een stuk grond gekocht met de gedachte om hier wat te bouwen. Het debuut van Louwdijk in de Eredivisie is overigens al een verhaal op zich, waar ook zijn collega van destijds, Johan van der Werff, al eens over verhaalde. ,,We speelden toen onder Peter Boeve en ik zei in de rust tegen Van der Werff, die niet helemaal fit was: ‘ik denk dat het tijd wordt om eens in te vallen’.” En zo geschiedde. Louwdijk maakt zijn eerste en enige minuten in de Eredivisie die avond tegen AZ. Van der Werff zei daar destijds het volgende over: ,,We spraken af het eerst nog even aan te kijken, maar toen het 5-1 werd ben ik op het gras gaan zitten. Geen risico nemen was het advies vanaf de zijkant en Henry heeft nog twintig minuten in de Eredivisie gespeeld. Als trainer Boeve dat destijds had geweten, dan was hij heel kwaad geworden, maar dat is nu allemaal verjaard hè.”

Caravanverkoop

Louwdijk, die na de HAVO een opleiding in detailhandel afrondde en nog een tijdje een studie deed in de richting van makelaardij en assurantiën - ,,dat geld van die opleiding had ik beter in iets anders kunnen steken” – kwam na vijf seizoenen Zwolle in Veendam terecht. ,,In die periode heb ik hier in Dedemsvaart op deze plek mijn huis gebouwd en ben ik begonnen met de verkoop van caravans. Omdat ik bij Veendam in tegenstelling tot in Zwolle semi-prof was, had ik ook de tijd om er wat naast te doen en heb zo mijn bedrijf kunnen laten groeien. Uiteindelijk ben ik terechtgekomen bij Rohda Raalte, maar na een kruisbandblessure ben ik ermee gestopt. Ik ben zeven jaar prof geweest en heb dus ook nog een wedstrijd in de Eredivisie gespeeld, daar plaag ik mijn kameraard Gerald van den Belt nog weleens mee. Die heeft jarenlang voor Zwolle gespeeld, maar nooit in de Eredivisie.”

Andere wereld

Maar hoe komt een voormalig doelman in de wereld van caravans terecht? ,,Mijn ouders hadden vroeger een boerderij. Daar zijn ze op een gegeven moment mee gestopt en zijn toen een camping begonnen. Daarnaast hadden ze ook nog een stalling van caravans. Toen ik hier kwam kon ik in de loods van mijn ouders wat caravans kwijt en op deze plek verder bouwen. Ik ben echt vanuit niks begonnen, maar heb er in de loop der jaren twee stukken grond bijgekocht om uit te breiden – met caravans heb je nu eenmaal ook maar ruimte nodig - en werk vandaag de dag samen met een geweldig team van medewerkers, waar ik heel trots op ben. De opbrengst van het bedrijf heb ik telkens weer geïnvesteerd.” Het harde werken heeft Louwdijk gebracht waar hij nu is, met een goedlopend bedrijf in caravans. Zijn klanten kunnen niet anders dan tevreden zijn na een aankoop, al liggen de prijzen anno 2022 wel hoger dan ooit tevoren. ,,Mensen lezen zich wel in voordat ze een caravan kopen. Dan hopen wij vooral dat we het juiste plaatje voor ze hebben. Er is altijd wel concurrentie in deze markt, dus daar moet je wel op letten, maar aan de andere kant, als je tijd hebt om op de concurrentie te letten, heb je het zelf niet druk genoeg.” En over genoeg werk heeft Louwdijk niet te klagen, zelfs in tijden van corona, of misschien wel juist in tijden van corona, waarin mensen meer gesteld zijn op een eigen plekje. ,,Veel mensen willen toch wel een caravan. De Duitse merken zijn veruit het populairst. Hobby wordt het meest verkocht. Dat merk is de Volkswagen onder de caravans; iedereen kent het. Naast het merk, moet de klant ook rekening houden met de maat en het gewicht. De één is goed geïnformeerd, terwijl je de ander even op weg moet helpen. Uiteindelijk heeft alles met budget te maken, maar wie zich een beetje inleest weet wel wat de prijzen zijn. Voor een paar duizend euro kun je ook wel een caravan kopen hoor, alleen heb je dan wel een oudje.”