Youness Mokhtar heeft het soms op de heupen

,,In de zomer van 2017 brullen de Oranje Leeuwinnen zo hard dat ze Europees kampioen worden. Daarna raast orkaan Irma over de Bovenwindse Eilanden - vooral over Sint Maarten - en stormt PEC Zwolle in de eerste paar maanden door de Eredivisie. Youness Mokhtar, die kennen we nog. Een linkerspits waar je je enorm aan kan irriteren als hij zijn mannetje niet voorbij komt en nauwelijks deelneemt aan het spel. Maar als de vleugelspeler in vorm is, beslist hij wedstrijden. Dat doet Mokhtar in de eerste weken van het seizoen, waarin John van ‘t Schip op de Zwolse bank heeft plaatsgenomen als opvolger van Ron Jans.”

,,Mokhtar scoort niet in de eerste wedstrijd (4-2 tegen Roda JC Kerkrade), maar daarna wel tegen Sparta Rotterdam (1-1) en FC Twente (2-0). De piek volgt een paar weken later, als Heracles Almelo langskomt. Die wedstrijd is nauwelijks vier minuten oud als Mokhtar op kruissnelheid langs Robin Pröpper raast en de bal snoeihard in de korte hoek langs doelman Bram Castro ramt. De bal toucheert zelfs licht de binnenkant van de paal, dat zijn de lekkersten. PEC moet dat duel binnen een kwartier beslissen, zoveel kansen krijgt het. Maar een kwartier voor tijd is het geen 3-0 of 4-1, maar tekent Jamiro Monteiro - fijne middenvelder - plotseling voor de gelijkmaker. Met geluk, want bal verdwijnt na de vrije trap via de Zwolse muur achter de kansloze doelman Diederik Boer. Mokhtar zorgt evenwel voor gerechtigheid, met een Arjen Robben-doelpunt in de slotfase. Hij komt vanaf de linkerflank naar binnen, passeert een mannetje, laat nog een mannetje in het luchtledige achter en schuift de bal daarna vanaf tien meter in de hoek waar keeper Castro - die ‘vast’ staat - nooit bij kan.”

,,Het grappige is dat Mokhtar na de wedstrijd roept dat hij voor hetzelfde geld voor Heracles had gespeeld. De club uit Almelo - met name trainer John Stegeman - en PEC hebben in de zomer van 2016 allebei gestreden om de handtekening van de linkerspits. De voorkeur is uitgegaan naar Zwolle, vooral vanwege de herinneringen aan een eerder seizoen (2012-2013) en het feit dat Mokhtar daardoor thuisbasis Utrecht kan handhaven. De twee treffers leiden tot één van de vele zeges van PEC - liefst negen stuks - voor de winterstop. Als de ploeg in januari in Mijas de zon opzoekt, staat PEC vorstelijk vierde. De terugval in de tweede helft van het seizoen valt te voorzien, maar de achtste plaats in de eindstand is uitstekend. Daar zou PEC onderhand heel wat voor over hebben."

,,Mokhtar eindigt op acht doelpunten, in zijn beste seizoen ooit. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, de buitenspeler kiest er na twee jaar in Zwolle voor om zijn status te verzilveren. Dat heeft Mokhtar al eerder gedaan, bij Al Nassr in Saudi-Arabië. Dat is net zo min een succes als de korte avonturen die volgen bij Ankaragücü in Turkije en Stabaek in Noorwegen. Pas bij Columbus Crew - na ruim een jaar lummelen - komt Mokhtar weer een beetje aan voetballen toe. Maar als hij in het voorjaar van 2021 de degradatie van ADO Den Haag niet kan voorkomen (10 wedstrijden, 0 goals) is het - voorlopig? - afgelopen voor Mokhtar. Nog altijd maar 30 jaar jong.”