Strategisch partnerverhalen | Laurens Stigter - Wensink Automotive

Als algemeen directeur van Wensink Automotive herinnert Stigter zijn eerste ontmoeting met oprichter Ron Wensink zich nog als de dag van gisteren. Van hem kreeg Stigter het ‘Wensink-DNA’ met de paplepel ingegoten. Met zijn nuchtere en vooral menselijke kijk op het leven en zijn werk is Stigter al 33 jaar onderdeel van Wensink waar hij van receptionist tot algemeen manager vrijwel alle functies die je maar bedenken kunt vervulde.

Onveranderd

'Als je maar lang genoeg gewoon blijft, word je vanzelf bijzonder'. Het is een veelgehoorde slogan van een bekende verzekeringsmaatschappij en niet de enige uitspraak die Stigter kan oplepelen, expliceren en zo op een tegeltje kan laten drukken. Maar voor de CEO van Wensink is die uitspraak een rode draad door zijn loopbaan. ,,Als je mij vraagt om heel nuchter naar dit bedrijf te kijken, dan is er in al die jaren eigenlijk niet zoveel veranderd”, begint Stigter zijn verhaal in zijn inspirerende kantoor aan de Lippestraat in Zwolle-Noord. ,,Wij zijn altijd op onze dienstverlening geënt geweest: de service naar de klant toe. Dat was in de jaren ’80 zo en dat is nu nog steeds zo. Wat wél veranderd is, is de technologie. Deze ontwikkelingen hebben er min of meer voor gezorgd dat de mens iets verder van ons is afgezet. Waar vroeger een auto om de vijfduizend kilometer voor onderhoud kwam, is dat in de loop der jaren opgelopen tot ruim 50.000. De klanttevredenheid en dienstverlening zijn daarentegen altijd gebleven. Wel zijn we een multimerk geworden. Het was Wensink Mercedes en het is nu Wensink en we werken samen met Mercedes, Citroën, KIA en Ford. We zijn van vijf bedrijven naar veertig gegaan en van honderd medewerkers naar ruim 1200. Maar we zijn altijd Wensink gebleven en in 2003 kwam daar de toevoeging 'Aangenaam' bij. Dat woordje kent iedereen. Dat fijne gevoel willen we bij elke klant oproepen, of het nou hier op locatie is, of online. Ron was daar altijd al scherp op. De sales, dus wanneer een klant een auto koopt, daar is dat aangename gevoel altijd wel bij aanwezig. Maar daarna komt de service. Die is vele malen belangrijker. Niet alleen bij personenauto’s, maar ook bij bestel- en vrachtvervoer.”

Wensink-gevoel

Zelf begon Stigter in 1989 bij Wensink. Hij had de portefeuille personenwagens, vrachtwagens, was zelfs een tijdje monteur, receptionist, magazijnmedewerker, verkoper en manager. ,,Ik ben altijd dichtbij de mensen blijven staan. Ron zei ook altijd dat je je werknemers het gevoel moet geven dat ze er toe doen. Iedereen telt.” Waar de wereld in razendsnel tempo veranderde bleef Stigter zichzelf. ,,Mijn vader was op dat gebied mijn grote voorbeeld. Hij was het ook die destijds naar mij toekwam en zei: ‘wel met beide beentjes op de grond blijven, Laurens’.” En zichzelf blijven, dat lukte Stigter heel aardig. ,,Als je doet wat je leuk vindt, is het werk geen opgave. Dat proberen we onze medewerkers ook te vertellen. Wat daarnaast heel belangrijk is, is het kennen van je medewerkers bij naam en toenaam. Zelf ben ik met dit bedrijf meegegroeid, waardoor dat makkelijker voor me was.”

De ‘relatie’ met de werknemer is voor Stigter dan ook een belangrijke pijler in zijn werk als CEO. Saamhorigheid kweekt Stigter d.m.v. personeelsfeesten, maar ook door jubilarissen goed in het zonnetje te zetten. ,,Ook het aanbieden van opleidingen is belangrijk wil je je mensen vasthouden. Het belangrijkste is echter: rondlopen en de mensen in de ogen aankijken. Zij zijn het bedrijf. Samen willen we het ‘Wensink-gevoel’ uitstralen. Dat staat voor betrokkenheid, betrouwbaarheid, bevlogenheid, professionaliteit en trots. Dat is echt een begrip geworden.” De mobiliteitspartner van PEC Zwolle staat daarnaast voor afspraak is afspraak én lokale betrokkenheid.

Rechterhand

Terug naar de carrière van Stigter, die in 1997 de rechterhand van Ron Wensink mocht worden. ,,We hadden toen vijf bedrijven, maar wilden groter worden en uitgroeien naar de beste dealer van Nederland. Dat zijn we uiteindelijk ook geworden. Op klanttevredenheid, continuïteit en rendement. Alle schakels moesten kloppen.” Om dat te visualiseren heeft Stigter één muur van zijn kantoor volhangen met portretten van (oud)-medewerkers en klanten met uitspraken over wie ze zijn en waar ze voor staan. Het onderstreept nog maar eens hoeveel waarde Stigter, en zijn voorganger in het verleden, hechten aan een goede relatie met medewerkers en klanten. ,,Dit is een hele mooie”, vertelt Stigter terwijl hij naar één van de portretten wijst. ,,Die is van Breman, waarin men zegt: ‘we blijven bij elkaar’. Zij zijn destijds begonnen met vijf auto’s, maar rijden nu rond met 1.500 auto’s. Al hun bestel- en personenwagens hebben wij in beheer. We zijn dus echt meegegroeid met de klant. Feitelijk zijn we allemaal familiebedrijven die al jaren met elkaar samenwerken.”

Een varken wordt nooit een koe

,,Laat de mensen zijn wie ze zijn. Een varken wordt immers nooit een koe. Dat is ook echt iets waar Ron altijd op hamerde. Laat de mensen doen waar ze goed in zijn en wat ze leuk vinden. Wel altijd met de focus op kwaliteit. Ron legde de lat hoog. Als hij met zijn bedrijf ergens aan begon, maakt niet uit met wat, dan wilde hij de beste worden. Toen ik van de MTS afkwam en naar de HTS wilde, kwam Mercedes bij ons werven voor ‘de managers van de toekomst’. Toen ik mijn assessment had gedaan zei men dat de uitslag veel op die van Ron leek en dat ik goed bij hem zou passen.” Toen Stigter hoorde dat Ron in het oosten van het land vestigingen had was hij alles behalve lyrisch. ,,Ik woonde zelf in de provincie Utrecht en zag het niet zitten om op en neer te rijden naar Apeldoorn, Deventer of Zwolle. Toch werd ik gestimuleerd met Ron contact op te nemen. Ik heb hem toen in Apeldoorn ontmoet, de hand geschud en ben nooit meer weggegaan. Toentertijd zou hij aan vrienden hebben gezegd dat hij zijn opvolger gevonden had, 33 jaar geleden.”

Sleutels inleveren

Na een stage kwam Stigter in 1989 in vaste dienst bij Wensink. Jammer genoeg kwijnde hij in zijn eerste periode, alleen op zijn kantoortje van vier bij vier, een beetje weg. ,,Ron had dat al snel door en riep me bij hem. Ik vertelde dat ik het klantcontact miste en niet dag in dag uit alleen op een kamertje wilde zitten. Hij gaf toe een fout te hebben gemaakt en wilde me als receptionist in Zwolle aan de slag hebben. Hier had ik het geweldig naar mijn zin, totdat ik op een dag werd gevraagd om voor een ander bedrijf te gaan werken. Ik had een prachtig voorstel, maar wilde niet weg en vroeg Ron om raad. Niet veel later werd ik manager in Deventer, waar we de beste Mercedes-vestiging van Nederland werden. Toen wilde Ron dat ik het voor alle vestigingen zou gaan doen en vroeg hij me als zijn rechterhand. Dat zag ik in eerste instantie niet zitten, omdat ik meerdere ‘rechterhanden’ het niet had zien redden.” Toch ging Stigter de uitdaging aan, omdat Wensink wel met hem dacht te kunnen samenwerken in tegenstelling tot zijn voorgangers. ,,Maar na twee maanden meldde ik me bij Ron met de sleutels. Ik zag het niet goedkomen. Hij deed nog steeds alles zelf. Ron werd boos op mij en na een pittige woordenwisseling waarin ik aangaf dat ik me wilde focussen op de mensen en de gebouwen zodat hij zich op sales en algemene zaken kon storten, ging hij direct akkoord.”

Groeispurt

In 1998 werd Stigter mede-eigenaar van het bedrijf. ,,Helaas overleed een jaar later Ron zijn vrouw. Hij liet toen een jaar het bedrijf aan mij en Hans van Eenennaam over en zag dat dat goed ging. In 2000 zijn we enorm gaan groeien van vijf naar twintig bedrijven. Een paar jaar later werden we de grootste dealer van Nederland. We zijn in al die jaren van singlebrand naar multibrand gegaan en van een garagebedrijf naar een mobiliteitsoplosser. In Noord-Oost Nederland zijn wij nu een speler van formaat geworden en in Nederland heeft Wensink een gevestigde naam. Onze dienstverlening en de binding met onze werknemers en klanten is in die jaren echter nooit veranderd. Ik heb hier alles kunnen doen, maar niet alleen. Iedereen in dit bedrijf had ik nodig en dat zal ook altijd zo blijven.”