Ryan Thomas: ,,Als je hard werkt en normaal doet, dan doet de trainer alles voor je."

Mag ik even iemand voorstellen?

,,Te Puke in Nieuw-Zeeland is mijn geboorteplaats. Het is de streek waar alles om kiwi’s draait. Rugby is de nummer één sport in mijn geboorteland. Mijn vader is geboren in Engeland. Hij komt uit Manchester. In Nieuw-Zeeland speelde mijn moeder voetbal. Het is dus niet vreemd dat ik als jochie van elf jaar mij aanmeldde bij Melvite United (een club uit die regio). In 2013 gebeurde er voor mij veel, want dat seizoen ging ik naar Walkato FC. Dat was toen de club van trainer/manager Declan Edge, maar dat was van korte duur. Halverwege het seizoen werd hij ontslagen. Met hem vertrok ik naar de Ole Football Academy. Manager Edge had vertrouwen in mij en ik kwam na overleg met Rini Coolen (van 2010 tot 2011 coach bij Adelaide United) naar Zwolle. Coolen was in 2013 bij de jeugd van PEC Zwolle werkzaam als trainer. Om hier een contract te verdienen ging ik naar het verre Nederland. In mijn eentje landde ik op 6 augustus 2013 op Schiphol. Toen was ik pas achttien. Die datum herinner ik mij nog heel goed. Later kwamen mijn ouders ook naar Zwolle. Ook stalde Edge voor korte tijd zijn zoon Harry bij PEC Zwolle. Na een week of twee trainen bij de beloften van trainer Gert Peter de Gunst volgde een toernooi bij Staphorst. Voor mijn gevoel speelde ik niet best. Even later mocht ik mee met het eerste team. Het was een oefenwedstrijd op het kunstgras bij Heracles Almelo en de middenvelders Mateusz Klich en Kamohelo Mokotjo ontbraken. Toen kreeg ik mijn kans. Na de wedstrijd zei Ron Jans in de kleedkamer: ‘Heren mag ik even iemand voorstellen? Dit is Ryan en hij hoort nu bij mijn selectie’. Dat was het begin van vijf geweldige jaren bij PEC Zwolle. De gewonnen bekerfinale was natuurlijk een absoluut hoogtepunt in mijn carrière. In die wedstrijd scoorde ik de 1-1 en de 2-1. Andere hoogtepunten waren het behalen van de Johan Cruijff Schaal, de wedstrijden tegen Sparta Praag en ook de verloren bekerfinale tegen FC Groningen is aan de ene kant toch wel speciaal. Wat ik niet mag vergeten is eigenlijk mijn nummer 1 hoogtepunt. In Zwolle heb ik mijn vrouw Nikky ontmoet.’’

PSV

,,In 2018 kreeg ik mijn gedroomde transfer naar PSV. In Eindhoven ging het in de laatste training voor de aanvang van het seizoen 2018-2019 helemaal mis. Door een knieblessure kwam ik dat seizoen niet aan spelen toe. In het seizoen daarop kreeg ik het vertrouwen van trainer Mark van Bommel en was ik basisspeler. In mijn eerste wedstrijd uit bij AZ werd ik er al na 22 minuten met rood uitgestuurd door scheidsrechter Pol van Boekel. Het was terecht, maar het was een ongelukkige overtreding. In de volgende seizoenen speelde ik door verschillende blessures heel weinig. Ik zat soms echt in de put. Mijn vrouw Nikky heeft mij in die periode echt ondersteund door mij er op te wijzen dat er meer is dan alleen voetbal. Zij is een ondernemend type. Ze heeft naast de zorg voor onze beide dochtertjes tijd om met succes MOONY Collections te leiden. Dat is een modezaak aan de Roggenstraat in Zwolle.”

Hard werken en normaal doen

,,Vorig seizoen nam PEC Zwolle al eens contact met mij op. Mij werd gevraagd of ik er wat voor voelde om weer in Zwolle te komen spelen, maar dat heb ik toen nog even afgehouden. Vanaf oktober ben ik toch weer terug bij PEC Zwolle. Het is mijn club en hier speel ik weer met veel plezier. Ik doe er alles aan om weer op mijn oude niveau terug te komen. Trainer Dick Schreuder wil naast zijn succesvolle tactiek met een hoge intensiteit spelen. Als je hard werkt en normaal doet, dan wil hij alles voor je doen. Vanavond spelen we tegen Telstar. Net als alle tegenstanders zullen zij zich laten inzakken. Het is zaak snel te scoren en niet in de val van een snelle counter te trappen. Ik heb vertrouwen in een goede afloop.’’