Thomas van den Belt: ,,Stiekem voelde ik het al een beetje aankomen"

Thomas van den Belt: ,,Stiekem voelde ik het al een beetje aankomen"

Na Eliano Reijnders is Thomas van den Belt de tweede speler uit de PEC Zwolle Voetbalacademie die dit seizoen zijn debuut heeft gemaakt in de Eredivisie. In huis worden er al grappen over gemaakt: ,,Heeft er toch nog een Van den Belt in de Eredivisie gespeeld.”

CSE

Spelen in de Eredivisie; een droom die bijna elke voetballer op jonge leeftijd wel heeft gehad. Zo ook Van den Belt, die bij PEC Zwolle begon te voetballen in de O12. ,,De Voetbalacademie van PEC was voor mij in al die jaren ideaal. Als klein jochie droomde je ervan om ooit in het eerste van PEC te mogen spelen. Met die gedachte stapte ik ook elke dag weer om kwart over zeven op de fiets naar het station van Kampen. Om zo vervolgens met het openbaar vervoer naar het stadion te gaan. Het eerste jaar dat ik naar de Voetbalacademie ging zat ik nog op de basisschool. Vanaf de O13 ging ik naar het Centre for Sports & Education. De combinatie van school en voetbal was zo echt top geregeld. De lessen werden aangepast aan de trainingen en daarnaast was ik elke dag niet extreem laat thuis. Uiteindelijk heb ik op het CSE ook mijn Havo-diploma behaald.”


Jong talent

De laatste jaren stromen steeds meer jeugdspelers door naar het eerste van PEC Zwolle. Een ander mooi voorbeeld hiervan is Sepp van den Berg. ,,Zelf vond ik het erg mooi om te zien dat een jongen als Sepp al doorbrak bij PEC. In vele jeugdelftallen hebben we samengespeeld, dus het gaf mij wel vertrouwen om te weten dat de kansen voor het eerste er ook echt waren. Het is sowieso een heel mooie ontwikkeling dat er, naast mij, meer jonge spelers de kansen krijgen. Met Dean Huiberts heb ik bijvoorbeeld nog samengespeeld in de jeugd van DOS Kampen. Hij koos destijds voor een overstap naar FC Twente, terwijl ik voor de jeugdopleiding van Zwolle koos. Dat we dan na al die jaren weer samen komen, geeft wel aan dat de club mooie stappen maakt op het gebied van jong talent. ”


Debuut

Afgelopen zaterdag was het dan zover. Een droom die vanaf jonge leeftijd al werd begeerd, werd werkelijkheid. Van den Belt mocht tegen Sparta Rotterdam invallen en zo zijn debuut in de Eredivisie maken. ,,Terwijl ik aan het warmlopen was, bleef PEC maar scoren. Daarnaast had Sparta al een rode kaart gekregen, dus stiekem voelde ik het al een beetje aankomen en kon ik er zo naar toe werken. Toen de trainer mij een seintje gaf dat ik mocht komen, was de grootste spanning daarom ook al weg. Persoonlijk was het voor mij ontzettend mooi dat mijn vader en opa bij de wedstrijd waren. Zij hebben mij in al die jaren altijd gesteund en hebben ook elke jeugdwedstrijd van mij bezocht. Al helemaal met het feit dat de stadions de aankomende periode helaas leeg moeten zijn, was het heel bijzonder dat zij toch mijn debuut live hebben kunnen meemaken. Verder vond ikzelf dat ik prima gespeeld heb. Zodoende kijk ik dus ook met een goed gevoel terug op mijn debuut.”


Speech

Na de wedstrijd ontving Van den Belt van vele oud-spelers en trainers berichtjes over zijn debuut. Bij zijn medespelers liep het toch wat anders. ,,Eenmaal in de kleedkamer begonnen ze ‘speech, speech, speech’ te roepen. Volgens mij deden ze dit om mij een beetje in de zeik te nemen, want na het debuut van Eliano Reijnders tegen Feyenoord hoefde hij het niet te doen. Toch zag ik de humor er absoluut wel van in. Met een paar van mijn teamgenoten ben ik afgelopen zomer op vakantie gegaan naar Mallorca. In m’n speech gaf ik daarom voor de grap aan dat het daar allemaal al begonnen was. Verder heb ik iedereen bedankt voor de kans die ik heb gekregen om te debuteren en kreeg ik daarna ook van mijn teamgenoten de nodige felicitaties.”


Ambities

Iedere speler heeft een doel voor ogen. Zo ook Van den Belt. ,,Zelf wil ik nog niet teveel vooruit kijken en houd ik mij liever met dit seizoen bezig. In de afgelopen voorbereiding heb ik prima gespeeld, dus ik zou dit graag willen doorzetten in de Eredivisie. Aan de andere kant ben ik nog jong en heb ik ook zeer zeker geduld. Mezelf door ontwikkelen en indien mogelijk zoveel mogelijk minuten maken zou dus het beste scenario zijn.”