Door de ogen van de veurzitter

PEC Zwolle – FC Groningen

Het was een onstuimige voetbalavond, woensdag 24 april in Zwolle. Zelden heb ik het weer in Nederland tijdens een voetbalwedstrijd zo tekeer zien gaan. Het noodzaakte de club om in overleg met de KNVB, FC Groningen en de lokale autoriteiten de wedstrijd bij een tussenstand van 1-2 te staken. Een beslissing waar alle betrokkenen van baalden, maar het kon niet anders. Als PEC Zwolle zijnde stellen wij de veiligheid van al onze bezoekers, de spelers, medewerkers, vrijwilligers en tegenstander boven alles. Die woensdagavond is besloten om de resterende 35 minuten afgelopen maandag vol te maken. Helaas was het niet mogelijk om bijvoorbeeld op zondagmiddag te spelen, aangezien de lokale autoriteiten dit weekend met Koningsnacht en Koningsdag al op volle toeren draaiden. Enfin, of het daar aan gelegen heeft of niet, onze jongens gingen afgelopen maandag als de bliksem en slaagden er in de stand om te buigen naar een prachtige 3-2 overwinning. Vooral het doelpunt van Bram tekent ons clubicoon; de afgelopen weken was sportief zeker niet de sterkste fase in zijn (lange) voetbalcarrière bij de club, maar wat een inzet, wilskracht en karakter legde hij maandag op de mat waardoor juist hij de gelijkmaker scoorde. Voor de formalisten onder ons zijn we door het resultaat tegen Groningen nu definitief veilig en kunnen we ons gaan voorbereiden op een nieuw (inmiddels het achtste achtereenvolgende) seizoen in de Eredivisie. Een absoluut clubrecord! Het vorige dateert alweer uit de periode 1978-1985, toen PEC Zwolle tot en met het seizoen 1984-1985 zeven achtereenvolgende seizoenen in de Eredivisie verbleef.

Sportief

Natuurlijk was het een seizoen van vallen en opstaan. Met enkele hoge pieken en diepe dalen. Kijk alleen maar naar de laatste serie aan resultaten. Prachtige en overtuigende thuiszeges tegen FC Emmen, Fortuna Sittard en FC Groningen, werden afgewisseld met teleurstellende wedstrijden uit in Tilburg, Arnhem en thuis tegen De Graafschap. Ik wil over deze nederlagen wel even wat kwijt. Als ik de verhalen na een zeperd op de sociale media lees, verbaas ik mij over het idee dat leeft bij een gedeelte van de achterban. Dat de spelers er doelbewust met de pet naar gooien. Dat is echt onzin! We hebben het hier over ambitieuze topsporters! Mannen die er altijd voor gaan, die er zo goed mogelijk naar leven om het beste uit zichzelf te halen. Dat het alleen niet altijd even goed uit de verf komt qua spel of resultaat, is nu eenmaal onderdeel van de sterke competitie waarin wij acteren. Zelf zal je op het werk of in de schoolbanken ook weleens een mindere dag hebben, zonder dat er een aanwijsbare reden voor is. Dat betekent niet direct, dat je er met de pet naar gooit…. die redenatie is naar mijn oordeel echt te kort door de bocht. Dat we allemaal nerveus waren in bepaalde delen van het seizoen spreekt voor zichzelf, dat geldt voor ons allen! Dat het af en toe aanleiding gaf tot emotionele oprispingen door eenieder van ons lijkt mij alleszins begrijpelijk. Dat we als club zaken goed en minder goed aanpakken is ook een vanzelfsprekendheid wat mij betreft. Ik ben zoals altijd daarop aanspreekbaar en afrekenbaar, maar laten we in ieder geval de onderwerpen wel wat in het juiste perspectief zien. Ik denk dan ook dat de tweede seizoenshelft gezien het aantal behaalde punten (23 uit 15, met nog twee wedstrijden te gaan) de positie van de club in de Eredivisie goed weergeeft. En laten we wel zijn, medio januari hadden we er allemaal blind voor getekend om een paar speelrondes voor het einde op ‘veilig’ te staan. Op dit moment zijn wij middenmoot. Dat klinkt wellicht niet al te uitdagend, maar is gezien de financiële huishouding wel de plek waar de club simpelweg thuishoort. De selectie en staf onder aanvoering van kapitein Jaap Stam hebben dan ook goed werk verricht om ons tijdig richting veilige haven te loodsen. Want soms zit er bij een club in ontwikkeling een seizoen tussen, dat er slechts één doelstelling écht toe doet: handhaven, overleven om vervolgens weer door te kunnen kijken naar de volgende jaargang en verdere ontwikkeling.

Komend seizoen

Daarover gesproken wil ik jullie even meenemen in de gang van zaken achter de schermen. Gerard Nijkamp en ik (aangevuld met Erben Wennemars en Han Brouwers, voorzitter van het Stichtingsbestuur) hebben inmiddels met vier potentiële trainers uitvoerig gesproken. Van twee trainers zijn we dermate gecharmeerd, daar praten we de komende periode verder mee. Jullie begrijpen dat ik hier geen namen ga noemen, maar het geeft een goed gevoel om dit beleid richting de nabije toekomst van de club verder en concreet uit te stippelen. In het verlengde van deze gesprekken zijn we inmiddels ook met enkele interessante spelers in conclaaf. Uiteraard zitten hier ook doelmannen bij, aangezien we twee nieuwe sluitposten nodig hebben vanwege het stoppen van Diederik Boer en het vertrek van Mickey van der Hart. Een vertrek overigens, wat inherent is aan de voetballerij. Het is immers het goed recht van een speler een uitstekende aanbieding (meer konden we simpelweg niet bieden) vanuit de club naast zich neer te leggen. Over aanbiedingen gesproken. Jullie hebben inmiddels als onze trouwe seizoenkaarthouders een brief ontvangen uit het blauw-witte hart van onze aanvoerder Bram van Polen. Daarin staat o.a. vermeld dat vanaf woensdag 1 mei de seizoenkaart voor een jaar verlengd kan worden. Goed om alvast te weten; de prijzen blijven gelijk aan die van de huidige jaargang. En weet ook dat wij de afgelopen weken hard hebben gewerkt aan de effectuering van ons aandelenplan, waarover ik onverminderd positief ben.

Genoeg over de toekomst, nu eerst met z’n allen de schouders onder de laatste hopelijk mooie potjes van dit seizoen. Duels die voor de club van groot belang zijn. Wij mikken op een stand op de ranglijst tussen de 9^e en 11^e plek, waarvoor we minimaal vier en bij voorkeur zes punten nodig hebben. Een zo hoog mogelijke plek is van groot belang voor de verdeelsleutel van de mediagelden, maar ook voor het gevoel waarmee we allemaal het zomerreces ingaan. Door vol voor een goed resultaat te strijden, omzeilen we de door iedereen genoemde nachtkaars (een kaars die meer in de beeldvorming brandde, dan daadwerkelijk binnen de club) en sluiten we de jaargang positief af. Daarbij hoop ik zeker thuis tegen VVV-Venlo zondag 12 mei op een volgepakt MAC3PARK stadion, aangezien we na afloop van dat duel afscheid nemen van alle spelers die ons dit seizoen gediend hebben en de club nu vaarwel zeggen. Heb je nog geen kaartje voor deze wedstrijd? Klik dan hier.

In mijn volgende bijdrage kom ik terug op veel van voornoemde zaken, zoals op welke wijze we het seizoen 2018-2019 gaan afsluiten, het aandelenplan, wat onderbouwing over de relatie spelersbegroting versus stand op de ranglijst, het transferbeleid dat we denken te gaan voeren, etc.

Maar nu eerst, graag tot ziens in onze thuishaven op zondag 12 mei bij PEC Zwolle – VVV-Venlo!

Met sportieve groet,

Adriaan Visser

Voorzitter PEC Zwolle