Door de ogen van de veurzitter

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Zo begon PEC Zwolle, na een prima voorbereiding, nog geen anderhalve week geleden aan de zevende jaargang op rij in de Eredivisie. Met zeven(!) nieuwe spelers in de basisopstelling werd er afgetrapt tegen sc Heerenveen. Deze mannen kenmerken zich allemaal in het profiel van een getalenteerde voetballer, waarbij drie van de zeven jong en wat onbevangen zijn, op zoek naar vlieguren om de eerste ervaringen in de Eredivisie op te doen. Als je met een zevental nieuwelingen aan het seizoen begint, dan zijn de automatismen binnen de lijnen nog weleens ver te zoeken. De spelers dienen nog aan elkaar te wennen, simpelweg omdat je pas twee maanden met elkaar samenspeelt. Met dit in gedachte was de wedstrijd tegen sc Heerenveen een redelijke. Je wordt alleen meedogenloos afgestraft op elf zwakke minuten voor rust, waarin de tegenstander drie keer op doel knalt en drie keer scoort. Maar gezien de kansenverhouding… win je deze wedstrijd normaal gesproken 7 van de 10 keer.

De tik van de nederlaag vrijdagavond werd gedurende dat weekend omgezet in nieuwe energie richting de tweede wedstrijd van het seizoen in en tegen Utrecht. Een uitdagende tegenstander, die de veldorganisatie goed heeft staan en zich serieus heeft versterkt op de transfermarkt. Na een openingsfase waarin onze Blauwvingers zich enkele keren voor het doel van de tegenstander melden, bleek FC Utrecht in het vervolg van de wedstrijd en voor nu een maatje te groot. De teleurstelling was voelbaar in het Zwolse kamp. Zowel in de kleedkamer als in het uitvak en op de socials. Deze emotie is te begrijpen, want het totaal van de elf punten behaald in 2018 is zorgwekkend. Toch wil ik daarbij een nuance maken. Er staat nu een nieuw team met gretige voetballers, die niets liever willen dan presteren. Daarbij werkt het lastige programma zeker niet mee, maar daar wil ik ons niet teveel achter verschuilen.

We zijn natuurlijk pas twee wedstrijden onderweg, maar de start is stroef te noemen. Juist in deze tijd dienen we voor elkaar in te staan. De wisselwerking tussen publiek en selectie is daarbij van groot belang en een vicieuze cirkel. Dirigeer de spelers met enthousiasme naar voren, daar gaan de mannen beter en zelfverzekerder van voetballen wat de kans op resultaat weer vergroot. Daarnaast ligt er een taak voor onze selectie om de achterban met het veldspel enthousiast te krijgen, waardoor er gezang en support vanaf de tribunes rolt, wat vervolgens de kans op resultaat ook weer doet toenemen. Juist in tijden van mindere resultaten is het zaak om karakter te tonen. Op het veld en op de tribune. Wedstrijden zoals zondag zijn voor niemand die onze club lief heeft prettig, maar zijn wel harde en zinvolle lessen voor de selectie. Er zit voetbal in dit team, dat hebben we bij vlagen tegen sc Heerenveen en in de voorbereiding wel gezien. Het dient er alleen vaker uit te komen tijdens de momenten dat het daadwerkelijk om de punten gaat.

Met elkaar de schouders eronder, is nu het enige dat telt. Want samen zijn we de club en boeken we resultaten, samen PEC Zwolle! Dus op het veld deze week het rook uit de schoenen trainen, op de tribune aanstaande zaterdag de keel schor zingen en in de directiekamer overuren draaien om te handelen naar de mogelijkheden. Zo zijn we ons al enige tijd aan het inspannen om een defensieve, verantwoorde versterking aan te trekken. Wordt dus ongetwijfeld vervolgd.

Met sportieve groet,

Adriaan Visser

Voorzitter PEC Zwolle